معمولا برای انتقال بیتهای داده از میان سیمهای مغناطیسی کوچک که ۲۰ برابر کوچکتر از یک تار موی انسان است، از میدانهای مغناطیسی قوی و جریانهای الکتریکی القا شده برای غلبه بر اینرسی مغناطیسی که در دیوارههای دامنه با آن مواجه میشوند، استفاده میشود. با این حال، این روشهای انتقال تا حدودی از لحاظ تولید حرارت و مصرف نیرو، نسبت به سرعتهای افزایش یافته دادههای موجود ناکارآمد هستند. معمولا برای انتقال بیتهای داده از میان سیمهای مغناطیسی کوچک که ۲۰ برابر کوچکتر از یک تار موی انسان است، از میدانهای مغناطیسی قوی و جریانهای الکتریکی القا شده برای غلبه بر اینرسی مغناطیسی که در دیوارههای دامنه با آن مواجه میشوند، استفاده میشود. با این حال، این روشهای انتقال تا حدودی از لحاظ تولید حرارت و مصرف نیرو، نسبت به سرعتهای افزایش یافته دادههای موجود ناکارآمد هستند. معمولا برای انتقال بیتهای داده از میان سیمهای مغناطیسی کوچک که ۲۰ برابر کوچکتر از یک تار موی انسان است، از میدانهای مغناطیسی قوی و جریانهای الکتریکی القا شده برای غلبه بر اینرسی مغناطیسی که در دیوارههای دامنه با آن مواجه میشوند، استفاده میشود. با این حال، این روشهای انتقال تا حدودی از لحاظ تولید حرارت و مصرف نیرو، نسبت به سرعتهای افزایش یافته دادههای موجود ناکارآمد هستند. معمولا برای انتقال بیتهای داده از میان سیمهای مغناطیسی کوچک که ۲۰ برابر کوچکتر از یک تار موی انسان است، از میدانهای مغناطیسی قوی و جریانهای الکتریکی القا شده برای غلبه بر اینرسی مغناطیسی که در دیوارههای دامنه با آن مواجه میشوند، استفاده میشود. با این حال، این روشهای انتقال تا حدودی از لحاظ تولید حرارت و مصرف نیرو، نسبت به سرعتهای افزایش یافته دادههای موجود ناکارآمد هستند.